Verantwoordelijkheid

Telstar heeft de woede van haar achterban en de verbazing van het grote publiek over zich heengeroepen. Na een fiasco rond het toelaten van kwaadwillende uitsupporters en de daaruit voortvloeiende ongeregeldheden, heeft Telstar besloten toch vooral naar anderen te gaan wijzen.

Even terug naar eind november. Loting bepaalt dat Telstar thuis tegen NAC zal spelen in de achtste finales van het bekertoernooi. De wedstrijd is ingeschaald als Categorie A, een duel dus waarbij geen speciale veiligheidsmaatregelen hoeven te worden genomen. Terecht, al is het wel bekend dat de NAC-aanhang bekend staat om de grote massa volgelingen bij uitduels. Het management van Telstar besluit dat de verkoop zal verlopen via kassa's op de avond van de wedstrijd en via voorverkoop op het secretariaat van de club. Tot verbazing van menigeen geldt er echter geen identificiatieplicht. Dit betekent dat de NAC-achterban (groter dan de 400 plaatsen in het uitvak) vrij spel heeft om ook kaarten bestemd voor thuissupporters in handen te krijgen, voor zowel de zit- als de staantribune.
De staantribune is een nieuwe tribune die door Telstar afgelopen zomer werd geopend onder het mom van sfeervak. Hier konden straks jong en oud in een echte voetbalsfeer -ouderwets staand- gaan genieten van hun club. Een plechtige opening had plaats waarbij Pieter de Waard en Steef Hammerstein de veelal piepjonge supporters, getooid met vlaggen, de tribune lieten betreden. Men nodigde zelfs een karrevracht aan scholieren uit om sfeer te komen proeven en met vlaggen te komen hollen.

Al snel blijkt de voorverkoop voor de thuistribunes tegen te vallen, daar waar het uitvak binnen een dag al uitverkocht raakt. Op een supportersbijeenkomst begin januari doet de club het zeer opmerkelijke voorstel om de gehele Oost-tribune aan NAC te verkopen en om de Telstarfans in het uitvak te laten plaatsnemen. De aanwezigen die avond vragen zich vandaag de dag nog steeds af of ze het goed hebben verstaan; het voorstel is in ieder geval niet in uitvoering gebracht. Wel bekruipt deze supporters dan al een gevoel dat Telstar rond deze wedstrijd -zoals zovaak- met haar hoofd vooral bij een zo hoog mogelijke recette zit en niet bij de veiligheid en het comfort van de eigen vaste aanhang.

De dag van de wedstrijd. Al snel blijkt dat het in Velsen stikt van de NAC-fans en op internet vermaken de Brabanders zich over het gemak waarmee ze alsnog kaarten voor de thuistribunes hebben weten te bemachtigen op het secretariaat van Telstar. Na het betreden van het eigen supportersplein (hoek staantribune en hoofdtribune) bemerken Telstarfans al snel dat er iets mis is. Een flink aantal onbekende gezichten, kwade blikken, vreemde accenten, openlijk drugsgebruik. De Telstarfans op het plein reageren niet op de provocaties van de groep, maar stellen stewards op de hoogte. Deze stewards zeggen instructies te hebben gehad om NAC-fans richting uitvak te sturen en geven aan steekproefgewijs te controleren op herkomst. Een hopeloze taak voor de paar controleurs, want Telstar heeft kaarten verkocht aan wie ze ze ook maar kon slijten en de mensen komen nu in rap tempo aan de poorten.
De waarschuwing van de eigen fans lijkt ook niets waard te zijn, want even later betreden de aangewezen onruststokers probleemloos de tribune met hun verstopte wapentuig en rookbommen. Ze nemen plaats tussen de veelal jonge Telstarfans en gaan door met uitdagen. Nog zien Telstarfans alles hoofdschuddend toe. NAC scoort, de supporters springen ruw in het rond. Van Telstarzijde gooit iemand zijn bier, de probleemzoekers hebben eindelijk hun zin en beginnen te trappen en te slaan. Jongeren slaan op de vlucht, oudere Telstarfans staan hun mannetje op een tribune waar men nauwelijks een kant op kan. Stewards werpen zich op als levende barriere. Een vader trekt de sprint van zijn leven om zijn zoontje te redden die een kroket is gaan halen op het supportersplein. Net voor de ME en de vechtjassen over het plein vliegen weten de twee weg te komen. De camera volgt alles, de pers noteert.

Een grote smet op een mooie voetbalavond. Na de affaires Boelee, Verbaan, Marbella en Ubbergen wéér negatieve publiciteit. Weer gaat het niet over voetbal bij Telstar. Wat is hier misgegaan? Een verkeerde inschatting wat betreft de kaartverkoop, een slechte uitvoering van het beveligingsplan of was het gewoon een geval van overmacht? Voor het clubmanagement zou het niet moeten uitmaken. DAMAGE CONTROL telt nu, niets anders! Direct handelen, alvorens het verhaal een eigen leven gaat leiden in de pers en de het imago van de club nog verder geschaad wordt! De grote baas voor de camera en een persbericht eruit, aangeven dat de club de zaak zeer betreurt en dat dit bij Telstar niet eerder is voorgevallen.

Niet bij Telstar. Bij Telstar was Algemeen directeur Pieter de Waard eerder al volledig onzichtbaar tijdens de recente affaires rond zijn ontspoorde werknemers en ook ditmaal laat de eindverantwoordelijke zich in zijn geheel niet zien. In de zaak Verbaan deed de club zelfs geen enkele mededeling, waardoor pers en publiek vrij spel hadden om zelf een draai te geven aan deze gevoelige kwestie rond een clubman die 35 jaar deel uitmaakte van de organisatie. In de andere zaken werd de pers opeens te woord gestaan door Steef Hammerstein. Raar, aangezien deze werknemer als commercieel manager acteert en niet verantwoordelijk is voor voetbal- of personeelszaken, laat staan dat hij betaald wordt om de eindverantwoordelijkheid te dragen. Ook nu weer, na NAC, geen Pieter de Waard die zijn verantwoordelijkheid pakt, zijn werknemers uit de wind houdt en de taak op zich neemt om dit verhaal in goede banen te leiden. Een veiligheidscoördinator krijgt ditmaal de ondankbare taak om namens de club op te treden en voor de camera te komen vertellen wat er mis is gegaan. Geen succes.

Een dag later staat het in alle kranten: rellen bij Telstar. Ook Pieter de Waard staat deze dag in bijna alle kranten. Niet om de boel alsnog enigzins recht te trekken, niet om de schade te beperken, niet om zijn mensen uit de wind te houden, maar met het zoveelste guitige artikeltje over wat een geweldige, gezellige club Telstar toch wel niet is. En dat iedereen Thuis bij Telstar is, ook al zitten er soms een stel NAC-hooligans in je woonkamer als je thuiskomt. En dat hij altijd (met heel veel humor en zo) tegen mensen zegt dat als ze niet van voetbal houden, ze vooral naar Telstar moeten komen. Waarschijnlijk heeft hij dit ook tegen een stel Almeerse hooligans gezegd, die duidelijk niet voor het voetbal naar Schoonenberg waren gekomen deze bekeravond.
Wederom staat een zaak bij Telstar op het punt om uit de bocht te vliegen. Een dag later al laat de KNVB weten dat men de zaak onderzoekt en bekijkt of er een straf voor Telstar moet volgen. De Algemeen Directeur is niet te bekennen, de commercieel manager mag ook ditmaal weer opdraven en laat weten niet bang te zijn voor een mogelijke straf.

Nog een dag later staat de Supportersvereniging in de IJmuider Courant. Een bestuurslid wil opheldering van de club, de kaartverkoop had nooit zo mogen verlopen. Was de wedstrijd bestempeld als risicowedstrijd, dan had de club maatregelen kunnen nemen, laat hij weten. Niet correct, want een voetbalclub kan ten allen tijde instrumenten toepassen op haar eigen wedstrijden. Ook bij het als risicoloos bestempelde duel met NAC had Telstar idenitificiatieplicht kunnen instellen als middel tegen de te verwachten toestroom van uitsupporters bij de verkoop van kaarten voor de thuistribunes. De veiligheidscoördinator laat in het artikel weten het onderzoek af te wachten alvorens nog meer commentaar te geven. En waar ook hier weer ieder spoor van Pieter de Waard ontbreekt, is er wel weer een reactie van Hammerstein.

De commercieel manager geeft aan stomverbaasd te zijn dat vaders kun kinderen meenemen naar de door hem deze zomer nog zo feestelijk geopende staantribune. ,,Die is voor de harde kern. Daar moet je niet willen staan met kinderen. Ouders hebben ook een verantwoordelijkheid.’’ In plaats van een poging te doen om de schade nog enigzins te beperken en door het stof te gaan, besluit de club dus om op dit gevoelige moment te gaan wijzen naar de  ouders op de tribunes. Meteen ook wordt er even een dikke stempel op het hoofd van de eigen supporters op de staantribune gedrukt: harde kern, daar wil je niet tussenstaan. De staantribune waar nog nooit een klap viel voordat het management deze wedstrijd kaarten verkocht aan een zooi doorgesnoven tuig van buitenaf. De staantribune waarvoor Telstar zelf jeugdkaarten verkoopt, waarvoor scholieren werden uitgenodigd om de opening op te vrolijken. Die trouwe jongelingen zijn nu opeens figuren waar je niet met je kind tussen zou moeten willen staan.Opeens is het geen sfeertribune meer, maar is het 'de harde kern'.

De ouders hebben ook verantwoordelijkheid. Laat deze opmerking nog maar even goed tot u doordringen.

Die ouders wisten niet dat het management van Telstar zonder enige restricties kaarten had verkocht aan tuig van buitenaf. Die ouders wisten niet dat de beveiliging bij Telstar niet op orde zou zijn en voorbij zou gaan aan de waarschuwingen van het publiek. Die ouders kregen aan de kassa niet te horen dat de staantribune en het supportersplein kindonvriendelijk zouden zijn, toen zij hun geld neertelden voor een jeugdkaartje. Die ouders lazen bij Telstar op de website en bij de entreepoort nergens dat het supportersplein een gevaarlijk gebied voor hun kind zou zijn.
Die ouders lieten onder een wakend oog hun kind de hoofdtribune verlaten om een kroketje kopen op het supportersplein dat door Telstar zelf is ingedeeld voor gezamenlijk gebruik door 'de harde kern' en de ouders met kinderen op de hoofdtribune.

Vrijdag meldt de IJmuider Courant over grote onrust binnen de stewardorganisatie. De eerste steward is opgestapt, meerdere overwegen te volgen. Een steward geeft aan dat vanuit de stewardgroep bij Telstar is aangegeven dat er duidelijke signalen waren dat er supporters van buitenaf zich wilden mengen met de Telstarfans. ,,Dat heb ik gemeld. De club deed niks. Ze is alleen geïnteresseerd in het geld van de kaartverkoop.’’ Verwacht u inmiddels Pieter de Waard al aan de horizon? Nee he? Weer mag de commercieel manager opdraven. Hij laat weten het heel triest te vinden en hoopt dat er nog een gesprek volgt.

Als het binnen deze club blijkbaar opeens heel nodig over verantwoordelijkheid moet gaan, moet er dan niet eerst eens intern rondgekeken worden, alvorens er naar ouders op de tribune wordt gewezen? Wie moet de kar trekken bij onze club? Wie moet de dagelijkse leiding dragen en wie moet de werkvloer op orde hebben, sturen en coachen? Wie moet zijn mensen uit de wind houden als de boel links of rechts dreigt te ontsporen? Wie is er bij deze club nu eigenlijk eindverantwoordelijk? Wij nemen aan Pieter de Waard. Wanneer gaat de onzichtbare leider dan eindelijk eens aangesproken worden op zijn eindverantwoordelijkheid?

Na groeiende irritaties bij de Supportersvereniging, de sfeergroep en de stewards bereiken ons ook al de eerste berichten over sponsoren bij wie de emmer inmiddels is overgelopen. Wij als webmasters van Telstarfans zijn er ook klaar mee. Elke keer weer horen dat je supporter bent van zo'n gezellige cultclub, dat je Thuis bij Telstar bent. En elke keer weer de bevestiging krijgen dat het allemaal enkel en alleen verkooppraat is, pure marketing, een lege huls. Nul komma nul passie voor voetbal, nul komma nul interesse in de eigen achterban. Behalve als je Leo Driessen heet of een zak met geld komt brengen.
Gewoon ziek van onze eigen club, te ziek om momenteel met plezier weer ons best te doen om supporters en sponsors te informeren. Onze Witte Leeuwen spelen vanavond om 20 uur bij FC Eindhoven. Wij doen er niks mee, maar we vertrouwen erop dat je je weg inmiddels kent op de website.